درمان اختلالات قاعدگی

درمان اختلالات قاعدگی بسته به نوع و علت اختلال متفاوت است. این اختلالات می‌توانند شامل نامنظمی در زمان قاعدگی، شدت خونریزی، و درد شدید باشند. روش‌های مختلف درمانی برای بهبود اختلالات قاعدگی شامل داروها، تغییرات سبک زندگی، و در برخی موارد، جراحی هستند.

اختلالات قاعدگی چیست؟

یکی از مشکلاتی که تقریبا بیشتر خانم ها در طول زندگی چند باری ان را تجربه می کنند نامنظمی سیکل های قاعدگی است. معمولا فاصله زمانی بین دو قاعدگی در افراد بین ۲۴ تا ۳۸ روز متغیر است و مدت زمان خونریزی بین ۳تا ۸ روز متغیر است.

برای تعیین نامنظمی پریود و شروع درمان اختلالات قاعدگی باید فرد برای ۳ماه زمان شروع و اتمام پریود خود را ثبت کند و در صورتیکه فاصله بین شروع و اتمام قاعدگی در هر سیکل تفاوت زیادی با ماه های قبل داشته باشد. یعنی قاعدگی نامنظم است و هرگونه تغییر در شدت خونریزی یا دفع لخته خون یا لکه بینی بین دو پریود نیز قاعدگی نامنظم محسوب شده و نیاز به بررسی دارد.

درمان اختلالات قاعدگی چگونه است؟

درمان این اختلالات بسته به علت اصلی و شدت آن‌ها متفاوت است. در ادامه، به طور مفصل به بررسی روش‌های مختلف درمانی می‌پردازیم.

درمان‌های دارویی

• ضد التهاب‌های غیراستروئیدی (NSAIDs): این داروها مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد قاعدگی (دیسمنوره) و کاهش خونریزی شدید کمک کنند.
• قرص‌های ضد بارداری: قرص‌های ضد بارداری هورمونی که شامل استروژن و پروژسترون هستند، یکی از رایج‌ترین روش‌های درمانی برای اختلالات قاعدگی می‌باشند.
• هورمون‌درمانی: در مواردی که ناهماهنگی‌های هورمونی عامل اصلی اختلالات قاعدگی هستند، استفاده از هورمون‌های خاص می‌تواند کمک کننده باشد.
• آگونیست‌ها و آنتاگونیست‌های GnRH: این داروها به کاهش تولید هورمون‌های جنسی کمک می‌کنند و برای درمان اختلالات قاعدگی و شرایطی مانند اندومتریوز و فیبروئیدهای رحمی که باعث خونریزی شدید می‌شوند، استفاده می‌شوند.

تغییرات در زندگی روزمره

• مدیریت استرس: استرس می‌تواند به طور قابل توجهی بر چرخه قاعدگی تأثیر بگذارد و باعث نامنظمی آن شود. روش‌های کاهش استرس مانند یوگا، مدیتیشن، و تمرینات تنفسی می‌توانند به بهبود نظم قاعدگی و کاهش علائم کمک کنند.
• تغذیه مناسب: تغذیه سالم و متعادل با مصرف کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به تنظیم هورمون‌ها و بهبود سلامت قاعدگی کمک کند.
• ورزش منظم: ورزش منظم می‌تواند به تعادل هورمونی و درمان اختلالات قاعدگی کمک کند.

جراحی برای درمان اختلالات قاعدگی

• هیسترکتومی: در موارد شدید و نادر که سایر درمان‌ها مؤثر نبوده‌اند، جراحی هیسترکتومی که شامل برداشتن رحم است، ممکن است توصیه شود.
• کورتاژ: این روش شامل برداشتن پوشش داخلی رحم است و می‌تواند به کاهش خونریزی شدید کمک کند. کورتاژ معمولاً برای تشخیص و درمان مشکلاتی مانند خونریزی غیرطبیعی یا رشد غیرعادی بافت‌های رحم استفاده می‌شود.
• میومکتومی: این جراحی برای برداشتن فیبروئیدهای رحمی انجام می‌شود و می‌تواند به کاهش خونریزی و درد ناشی از فیبروئیدها کمک کند.

درمان اختلالات قاعدگی به شدت به تشخیص دقیق علت مشکل بستگی دارد. هر زنی که با اختلالات قاعدگی مواجه است، باید با پزشک متخصص زنان و زایمان مشورت کند تا تشخیص درست و درمان مناسب دریافت کند. پزشک می‌تواند با توجه به نوع اختلال و شرایط بیمار، بهترین روش درمانی را پیشنهاد دهد. رعایت تغییرات سبک زندگی، استفاده از داروهای مناسب و در صورت نیاز، انجام روش‌های جراحی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی زنان کمک کند و علائم مرتبط با اختلالات قاعدگی را کاهش دهد.

علل قاعدگی نامنظم چیست؟

• هر عاملی که سبب اختلال در تعادل هورمونی شود مثل بلوغ ،یائسگی ،بارداری
• استرس و اضطراب
• سن :احتمال نامنظمی پریود در اوایل نوجوانی و سپس نزدیک سن یائسگی بیشتر است.
• مصرف داروهایی مثل داروهای ضد انعقادو هورمون درمانی بعد یائسگی
• بیماری هایی مثل اندومتریوز، رحم میوماتو، پولیپ رحم ،کیست های تخمدانی
• بیماری های مزمن مثل کم کاری و پرکاری تیروئید بیماری های مزمن کلیوی و دیابت

روش های تشخیص برای درمان اختلالات قاعدگی کدام است؟

• معاینه فیزیکی و بررسی سایز رحم و ارزیابی از نظر احتمال وجود میوم رحمی و
• کیست تخمدانی یا پولیپ دهانه رحم یا هرگونه زخم های دهانه رحم لازم است.
• تست حاملگی جهت رد عوارض بارداری و احتمال سقط انجام می شود.
• سونو گرافی جهت بررسی رحم و تخمدان و ارزیابی از نظر میوم، ادنومیوز،
• در راستای درمان اختلالات قاعدگی، کیست تخمدانی، اندازه گیری ضخامت اندومتر ،پولیپ رحمی انجام می گردد.
• آزمایشات هورمونی و اندازه گیری هورمون تیروئید و پرولاکتین لازم است.
• انجام کورتاژ رحمی یا نمونه گیری در مطب piple در خونریزی های نامنظم بالای ۳۵ سال و
• افزایش ضخامت اندومترجهت نمونه گیری از بافت اندومتر و اندوسرویکس و رد بدخیمی لازم است.