درمان زگیل تناسلی

تشخیص و درمان زگیل تناسلی اغلب بر اساس مشاهدات بالینی و علائم بیمار انجام می‌شود. پزشکان معمولاً با معاینه فیزیکی و استفاده از یک چراغ برای بررسی دقیق‌تر زگیل‌ها، این بیماری را تشخیص می‌دهند. در برخی موارد، بیوپسی یا تست DNA ویروسی برای تأیید تشخیص ممکن است ضروری باشد.

روش‌های درمان زگیل تناسلی چیست؟

درمان زگیل تناسلی ممکن است شامل استفاده از داروهای موضعی، جراحی، یا روش‌های فیزیکی برای حذف زگیل‌ها باشد. انتخاب روش درمانی مناسب بستگی به عواملی مانند تعداد و اندازه زگیل‌ها، محل قرارگیری آنها، و وضعیت سلامتی عمومی بیمار دارد. روش‌های درمانی رایج عبارتند از:

داروهای موضعی

• پودوفیلوتوکسین (Podophyllotoxin): این دارو به صورت کرم یا محلول موضعی استفاده می‌شود و به تخریب سلول‌های زگیل کمک می‌کند. استفاده از این دارو باید با دقت و تحت نظر پزشک انجام شود، زیرا می‌تواند باعث تحریک و سوزش پوست سالم اطراف زگیل‌ها شود.

• ایمیکویمود (Imiquimod): این کرم موضعی سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کند تا با ویروس HPV مقابله کند. بیماران باید این کرم را چند بار در هفته به مدت چند ماه استفاده کنند.

• سینکاتچینز (Sinecatechins): این دارو از عصاره چای سبز تهیه شده و به صورت موضعی برای درمان زگیل تناسلی خارجی و اطراف مقعد استفاده می‌شود. درمان معمولاً چندین هفته طول می‌کشد و ممکن است عوارض جانبی مانند قرمزی و سوزش ایجاد کند.

روش‌های فیزیکی و جراحی

• کرایوتراپی (Cryotherapy): در این روش از نیتروژن مایع برای انجماد و تخریب زگیل‌ها استفاده می‌شود. کرایوتراپی ممکن است باعث درد و تورم موضعی شود و به چندین جلسه درمانی نیاز دارد.

• لیزر درمانی: این روش از لیزر برای تخریب زگیل‌ها و درمان زگیل تناسلی استفاده می‌کند. لیزر درمانی معمولاً برای زگیل‌های بزرگتر یا مقاوم به سایر درمان‌ها استفاده می‌شود و ممکن است عوارضی مانند درد، زخم، و تغییرات رنگ پوست ایجاد کند.

• الکتروکوتری (Electrocautery): در این روش از جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل‌ها استفاده می‌شود. این روش ممکن است دردناک باشد و به بی‌حسی موضعی نیاز دارد.

• جراحی: جراحی معمولاً برای زگیل‌های بزرگ یا مقاوم استفاده می‌شود. این روش شامل بریدن زگیل‌ها با چاقو یا استفاده از ابزارهای مخصوص جراحی است. جراحی ممکن است نیاز به بخیه داشته باشد و عوارضی مانند خونریزی، درد، و زخم به همراه داشته باشد.

روش‌های سیستمیک برای درمان زگیل تناسلی

• واکسن‌ها: اگرچه واکسن‌ها به عنوان درمان زگیل‌های موجود استفاده نمی‌شوند، اما می‌توانند به پیشگیری از عفونت HPV و کاهش خطر ایجاد زگیل‌های تناسلی جدید کمک کنند. واکسن‌هایی مانند گارداسیل و سرواریکس می‌توانند در برابر برخی از سویه‌های HPV محافظت کنند.

• ایمنی‌درمانی: روش‌های جدیدتر ایمنی‌درمانی در حال تحقیق هستند و ممکن است به افزایش پاسخ ایمنی بدن به ویروس HPV و کاهش عود زگیل‌ها کمک کنند.

راه های درمان زگیل تناسلی در بارداری چیست؟

• لیزر تراپی
• ضایعه کرایوتراپی
• جراحی
• درمان های پودوفیلین
• پودو فیلوکس
• اینترفرون (در بارداری و شیر دهی ممنوع است)

پیشگیری از افزایش زگیل تناسلی چگونه است؟

بیماران باید پس از درمان زگیل تناسلی، به طور منظم تحت پیگیری قرار گیرند، زیرا زگیل تناسلی ممکن است عود کند.

استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی می‌تواند خطر انتقال HPV و ایجاد زگیل‌های جدید را کاهش دهد، اما کاندوم نمی‌تواند به طور کامل از انتقال ویروس جلوگیری کند. آموزش بیماران و شرکای جنسی آنها درباره HPV و روش‌های پیشگیری از انتقال، نقش مهمی در کنترل شیوع این عفونت دارد. علاوه بر استفاده از کاندوم، کاهش تعداد شرکای جنسی و انجام واکسیناسیون می‌تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند.

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی چیست؟

مهمترین اقدام جهت پیشگیری از این بیماری در زمینه درمان زگیل تناسلی، دوری از رابطه جنسی کنترل نشده با فرد الوده به این ویروس است.

اقدام بعدی تجویز واکسن گارداسیل به افراد قبل از سن شروع رابطه جنسی یعنی از ۹تا ۲۶ سالگی است.

زگیل تناسلی چه علایمی دارد؟

این بیماری با علایم و نشانه های واضح همراه است در نتیجه به راحتی توسط خود فرد هم قابل تشخیص است. بصورت ضایعه های سفید توپر و گوشتی و برجسته و گاها گل کلمی اطراف ناحیه تناسلی و مقعد دیده می شود. رنگ آن اغلب به رنگ‌پوست فرد است اماگاهی تیره تر یا روشن تر از رنگ پوست نیز دیده می شود. احساس خارش و سوزش در محل زگیل اگر زگیل در مسیر مجاری ادرار باشد سبب خونریزی ودرد و انسداد ادرار می شود.

راه های انتقال زگیل تناسلی چه می باشد؟

در خصوص درمان زگیل تناسلی و در افراد عادی،تماس جنسی کنترل نشده با فرد الوده عامل اصلی ابتلا به این بیماری می باشد.

راه های تشخیص برای درمان زگیل تناسلی چه می باشد؟

اولین راه ،معاینه و دیدن ضایعه است و حتما باید قسمت های پنهان و داخلی دستگاه تناسلی و مقعد هم بررسی شود. در مرحله بعد و جهت تشخیص دقیق تر ،تست پاپ اسمیر ودر واقع نمونه گیری از سلول های دهانه رحم و ناحیه تناسلی توصیه می شود که می توان تایپنینگ انواع ویروس HPV را نیز در نمونه پاپ اسمیر انجام داد.

انجام آزمایش خون و روش مولکولی و تایپنینگ ژن HPV تیز روشی مرسوم است که هم برای خانم های باردار و هم اقایان قابل استفاده است و حساسیت و دقت بالایی دارد.

واکسن گارداسیل چیست؟

• این واکسن سبب مصونیت در برابر برخی انواع ویروس HPV شده و ازابتلا به این بیماری جلوگیری می کند.
• بهترین سن تزریق بین ۹تا ۲۶ سالگی است. لبته در سنین بالاترهم قابل تزریق است اما مصونیت کمتری ایجاد می کند.
• این واکسن در ۳ دوز در ماه های ۰و ۲و ۶ بصورت عضلانی تزریق می شود.
• این واکسن در خانم های باردار و شیرده و افراد دچار نقص ایمنی ممنوع است.